Het is belangrijk dat kinderen die niet langer bij hun eigen ouders kunnen wonen, ergens anders terecht kunnen. Vaak wordt hiervoor pleegzorg ingeschakeld om kinderen een goed en veilig thuis te bieden. Toch weet niet iedereen wat pleegzorg inhoudt én is er nog altijd een tekort aan pleegouders.
In de week van de pleegzorg vraagt bijvoorbeeld Stichting Oosterpoort in onze regio aandacht voor de pleegzorg. Op dit moment zijn er zo’n 17.000 pleegouders die bijna 23.000 pleegkinderen grootbrengen. Toch staan er nog zo’n 600 kinderen op de wachtlijst. Dit komt omdat er veel pleegouders nodig zijn, om de juiste match te kunnen vinden. Het is namelijk niet meteen raak bij het eerste pleeggezin.
(Tekst loopt verder onder de video.)
‘Je wil je best doen’
Hanneke Maas en Jeroen Arends zijn pleegouders van de 9-jarige Morris en 13-jarige Nova. Dit doen ze nu zes jaar. “Met je pleegkinderen wil je eigenlijk nog beter je best doen dan met je eigen kinderen”, vertelt Maas, waarvan de eigen kinderen al uit huis zijn. “Je wil zowel de ouders als hulpverlening laten zien dat het goed gaat.”
Maas en Arends begonnen als buddypleegouders, dat houdt in dat ze niet full-time zorgden voor Nova en Morris. “We vingen een paar dagen in de week de kinderen op. Maar toen kwam zorgverlening met de must dat er toch meer moest gebeuren dan alleen buddypleegzorg. Hoe gruwelijk de ouders hun best deden, de kinderen hadden meer nodig”, vertelt Maas.
Voldoening
Het is soms uitdagend, de pleegzorg, maar Maas en Arends halen er vooral veel voldoening uit. “Hoe blij ben jij als je iemand een cadeautje kunt geven, of voor je oude oma de tuin kunt harken. Wat voor gevoel geeft dat jou? Dat gevoel hebben wij elke dag, het is niet moeilijker dan dat.”
Meer informatie over pleegzorg in de regio is te vinden op https://www.oosterpoort.org/.
