Zondag 8 december 2024 gaat voor Syriërs de boeken in als bevrijdingsdag. Met het afzetten van Assad, zijn ze verlost van een dictatorschap van ruim vijftig jaar. Ook Abdul Al Saidi is blij. “Maar we zijn ook bang en verdrietig voor de mensen die gevangen zijn gezet.”
Abdul woont sinds drie jaar in Vught en is werkzaam bij Welzijn Vught, waar hij statushouders helpt. “Ik ben zes jaar geleden gevlucht voor de tiran Assad. In 2012 heb ik ook gevangen gezeten omdat ik het niet eens was met het regime. Ik kon niet langer in Syrië blijven, want ik was er niet veilig. Ik heb zondag feest gevierd toen Syrië bevrijd werd van Assad. Het is een historische dag en we konden er niet van slapen. Eindelijk is het volk bevrijd van de dictator. Maar als ik naar het nieuws kijk, moet ik ook huilen. Veel mensen weten niet wat er echt in Syrië is gebeurd. Er was zoveel pijn, onrecht, armoede en angst. De muren hadden oren. Als je een andere mening had dan het regime, werd je gevangen gezet. Er is nu feest, maar ook veel verdriet en angst voor het lot van de gevangenen.”
Onmenselijke gevangenissen
Abdul zag een interview met een 34-jarige vrouw. “Ze werd gevangen genomen toen ze negentien jaar oud was en heeft nu drie kinderen. Die heeft ze in de gevangenis gekregen na verkrachtingen. En dat is maar één van de vele voorbeelden. Overal zijn ondergrondse gevangenissen en iedereen werd gevangenen gezet, ook kinderen en ouderen. Mensen hebben soms tientallen jaren gevangen gezeten, zonder reden. Het ergste is de Sednaya gevangenis. Hier weten ze na drie dagen nog steeds niet waar iedereen gevangen zit en hoe ze die mensen vrij kunnen krijgen. Die beelden zijn onmenselijk. Veel mensen hebben geheugenverlies opgelopen door de martelingen. Ook ik ben gemarteld toen ik gevangen zat.”
Abdul hoopt dat er een mooi, nieuw Syrië opgebouwd kan worden. “Daar wil ik graag bij helpen, maar nu wachten we nog even af. Wat gaat Israël nu doen? De omgeving is nog niet veilig. Er is nu ook nog geen systeem in Syrië, het is een rommel. Er moeten snel beslissingen worden genomen over een nieuwe overheid. Ik hoop dat het nieuwe regime open staat voor alle geloven en niet alleen voor islamieten. Religie moet gescheiden worden van de staat. Veel Syrische vluchtelingen willen terug naar hun thuisland om te helpen met de wederopbouw. Hopelijk wordt het een mooi en open-minded Syrië voor iedereen.”
