Beeldend kunstenaar Jan-Hein Arens heeft deelgenomen aan het televisieprogramma ‘De Gezonken Meesters’, waarin hij een oud schilderij van Gabriël Metsu nieuw leven moest inblazen. “Het was een leuke ervaring waar ik veel aan heb gehad.”
Als kind wilde Arens (50) al striptekenaar worden en deed uiteindelijk een opleiding tot grafisch vormgever. Daarnaast is hij illustrator en sinds 2001 is hij ook beeldend kunstenaar. Zijn handelsmerk zijn werken met figuurtjes van zwarte lijnen in combinatie met realistisch geschilderde elementen in een kleur. “Als derde element gebruik ik tekst. Ik vind het leuk om de kijkers daarmee op het verkeerde been te zetten. Ik wil ze op die manier prikkelen en aanmoedigen om zelf na te denken over het kunstwerk. De figuurtjes zijn een vereenvoudigde weergave van de mens en daar maak ik ook beelden van.”
Het werk van de Vughtse kunstenaar is modern, maar toch reageerde hij op een oproep op Facebook om mee te doen aan het programma ‘De Gezonken Meesters’. Van driehonderd inzendingen gingen dertig mensen naar de finale, waaronder Arens. “Eigenlijk houd ik niet zo van dit soort wedstrijden, maar dit is een integer programma met een vakjury. De setting en manier van benaderen maakte het voor mij een goed programma. Publieksjury’s vind ik niets, want dan wint degene met de meeste volgers op social media.”
Oude meesters
“Ik vond het bij dit programma ook interessant om me een tijdje te richten op de oude meesters. Stiekem heb ik daar ook altijd wel iets mee gehad. Zo was Rembrandt een meester in suggestie en een van de eersten die met licht schilderde. De realistische elementen en de manier van compositie van de oude meesters gebruik ik ook in mijn eigen werken. Norman Rockwell is ook een schilder die teruggrijpt op elementen van oude meesters. Hij werkt veel op het snijvlak van schilderkunst en illustratie. Zijn beelden zijn wel wat kitsch, maar de techniek is interessant.”
In het programma staan zes schilderijen centraal die op het schip De Vrouw Maria vervoerd werden naar Sint Petersburg. Tijdens een storm is het schip samen met de schilderijen gezonken. “Niemand weet precies hoe ze eruit zagen, er is alleen een papieren beschrijving. Sommige schilders moesten de werken zo precies mogelijk namaken, maar ik deed mee in de vrije categorie. Het schilderij waar ik mee aan de slag ging, was ‘Dienstmeid met een haas’ van Gabriël Metsu. Ik kende deze schilder nog niet, maar hij werkte tof met compositie. Hij was meer een verhalenverteller dan puur een schilder. Er zat veel betekenis in zijn schilderijen. Ook was het een ontzettend goede technische schilder die heel goed kleuren kon oplichten. En hij had een fantastische materialenuitdrukking. Je kan echt zien wat bijvoorbeeld wol was of satijn.”
Van oud naar modern
Het schilderij waarmee Arens aan de slag ging, was een licht erotisch schilderij waarin een dienstmeid een haas vasthoudt. “In die tijd stond de haas voor vrijen. Ik heb dat vertaald naar de aubergine en perzik, want die emoticons staan tegenwoordig voor vrijen. De lijst heb ik 3D-geprint met elementen uit het schilderij erin. De jury vond het tof hoe ik oude iconen naar de moderne tijd bracht en ook de lijst vonden ze tof. Mijn werk zou volgens de jury vooral jongeren aanspreken en daar ben ik het wel mee eens.”
Gewonnen heeft hij niet, maar dat vind Arens niet erg. “Ik snapte de keuze voor de winnaar goed. Ik vond het al winst om naar de finale te mogen met een masterclass in het Scheepvaartmuseum, expositie in het HEM in Amsterdam en de feedback van de jury. Ik heb veel geleerd van het programma en vond het een leuke ervaring.”
