Marie
Overal is er een tekort aan personeel. In de horeca gaan restaurants en café’s eerder dicht of later open. Er rijden minder treinen omdat er een tekort aan machinisten en conducteurs is. Vindt maar eens een timmerman die nog dit jaar kan komen timmeren. Lukt niet. Probeer maar eens een installateur van zonnepanelen te vinden zodat je duurzaam de winter in kan. Vergeet het maar. Om nog maar te zwijgen van het tekort aan winkelpersoneel, werkers in de zorg en de thuiszorg. En zo kan ik nog wel een tijdje doorjammeren.
Waar zijn die mensen gebleven? Zijn ze allemaal bij de GGD gaan prikken? Zijn ze allemaal voor zichzelf begonnen als onvindbare ZZP-ers? Hebben ze het roer omgegooid en zijn ze een B&B begonnen in Transsylvanië, zonder de taal te spreken? Zitten ze burned-out of depressief in de ziektewet? Hebben ze hun baan opgegeven om een nieuwe politieke partij of een actiegroep op te zetten? Zijn ze biologisch gaan boeren in de achtertuin? Het lijkt wel of ze verdwenen zijn in mysterieuze zwarte gaten. Er is immers onlangs weer een tot nu toe onbekend zwart gat ontdekt.
Of staan ze allemaal in de rij op Schiphol en Eindhoven Airport omdat op vakantie gaan ein-de-lijk weer kan. Voorwaar een mensenrecht én een flinke footprint.
Ik weet het niet meer. Ik tuur in een zwart gat en ik zie er geen gat in, zit vol vragen.
En nu is Remco Campert ook al dood. Je zou er somber van worden. Maar dan lees ik een paar regels Campert: ‘Jezelf een vraag stellen/daarmee begint verzet/en dan die vraag aan een ander stellen.’
Bij deze.