Marie
Ik weet niet hoe het u vergaat, maar het conflict Israël-Hamas houdt mij erg bezig. De afschuwelijke beelden uit Israël en Gaza, de analyses in de media, het peilloze verdriet van mensen door het verlies van geliefden. Wat moet je zeggen? Alles klinkt als een cliché: onmenselijk, ongehoord, gewone mensen zijn de dupe, enzovoort. Bij CNN presenteren vrouwen in perfecte make-up en mannen in nette pakken, bijgestaan door deskundigen op allerlei gebied, uren achtereen wat er gebeurt. Objectief? Ik denk het niet. Al Jazeera, idem dito met een sterretje.
En in Nederland gedoe over welke vlag uit te hangen, de Israëlische of de Palestijnse, of allebei. In top of halfstok. Lange items in talkshows worden er aan besteed, om daarna vrolijk over te schakelen naar de uitreiking van de Gouden Televizierringen en de op handen zijnde wedstrijd van Oranje. Natuurlijk, ons leven gaat door. Dat van ons wel, ja.
Dat van ons wel. De herfstvakantie staat voor de deur. En dat zal je altijd zien, dan wordt het koud. Verkiezingen staan voor de deur. Velen zweven nog, maar er valt wat te kiezen. Voor ons wel, ja.
