In een tijd dat er dagelijks mensen doodgaan door een virus dat groter is dan wijzelf, is ieder onderwerp voor een column tamelijk banaal. En toch ga ik het niet hebben over ‘helden’, ‘hart onder de riem’, ‘positieve energie’ en ‘we slepen elkaar er wel doorheen’. Als u daar behoefte aan heeft: Facebook en LinkedIn staan er vol mee. En anders verwijs ik u graag naar Dries Roelvink of één van die 1001 andere bekende Nederlanders die de fronttroepen nu aanvoeren.
Ik richt mij veel liever tot de Vughtenaren die net als ik een beetje bang zijn geweest de afgelopen tijd. Ik schaam me er niet voor u te melden dat ik dagenlang met een handdoek op mijn hoofd in de inbouwkast op zolder heb gezeten, zelfs toen heel Nederland zijn handen kapot klapte voor onze hulpverleners. Te veel informatie, te veel nieuws, te veel meningen en te veel positieve energie. De wereld kan ook te groot worden.
In tijden van crisis lijkt het er op dat iedereen graag een bijdrage wil leveren, ongeacht of er iemand op zit te wachten. Ik belde gisteravond nog met een bevriende arts en die zei onomwonden: ‘Waar mensen ons het meest mee helpen, is door thuis te blijven en op straat 1,5 meter afstand te bewaren. Laat ons gewoon ons werk doen. We snappen dat mensen helden nodig hebben, maar zo voelen we ons absoluut niet.’ Die mededeling was troostrijk voor mij. In een inbouwkast op zolder gaan zitten met een handdoek op mijn hoofd was dus helemaal zo gek nog niet. Dat mijn gezin het op een gegeven moment kotsbeu was dat ik de hele dag door alleen maar jammerde dat ‘het einde der tijden was aangebroken’ begrijp ik achteraf wel. Daar wil ik mijn excuses met terugwerkende kracht voor aanbieden.
Wat we de komende tijd vooral moeten doen (naast de buurvrouw een pannetje met eten brengen, naar je moeder zwaaien en elkaar wat vaker bellen) is Vught er simpelweg bovenop helpen. Dus kom even uit je inbouwkast. En ga boodschappen doen in het dorp. Niet alleen bij de grote supers die nu kerstomzetten draaien, maar ook bij de slager, bakker, groenteman en slijterij. En als u dan toch een diepvries bestelt, omdat u denkt dat hamsteren zinvol is, koop hem in Vught en niet op internet of bij een megastore met een torenhoog advertentiebudget en slechte service. Die coronacrisis gaat over, vroeg of laat. Ook daarna is het zaak elkaar te helpen. Door te eten, te slapen, te kopen en te recreëren in Vught. Als we één ding kunnen leren van deze donkere tijden is dat Vught óók een dorp kan zijn waar we niet alleen maar met onszelf bezig zijn. Waar wel degelijk zoiets als gemeenschapszin bestaat. Het is aan ons!
p.s. Voor de goede orde: er zijn op dit moment heel veel mensen ontzettend goed bezig in Vught. Dus stuurt u mij alstublieft geen boze brieven, het wordt echt enorm gewaardeerd wat u doet!
