Marc Smits
Laten we er voor het gemak even vanuit gaan dat het niet anders kan. Dat de afsluitingen van enkele Vughtse spoorwegovergangen en de daarmee gepaard gaande wegomleidingen noodzakelijk zijn. Los van de verdere infrastructurele belemmeringen die de gemeente Vught momenteel gepland – maar toegegeven ook door overmacht – niet-gepland in haar greep houden. Echter … scenario’s zijn er nu eenmaal om met onvoorziene zaken rekening te houden. Tenminste, zo zie ik het zo’n beetje voor me.
Als Columbus in Vught van zuid naar noord zou gaan deze maanden – en wellicht wel jaren – om Indisch eten aldaar af te halen, zou hij bedrogen uitkomen en met een broodje hamburger huiswaarts keren. Kijk voor de grap eens op de webpagina ‘Wegwerkzaamheden en stremmingen‘ van de gemeente en zoek aldaar op ‘Vught’. Het dorp ligt op zijn gat. Nog net niet helemaal lamgelegd. Liefst 22 meldingen tref je aan bij de inventarisatie anno eergisterochtend vroeg. Veelal ingegeven door ‘Aanpassingen t.b.v. Rijksinfra’ en ‘Afsluitingen en omleidingen i.v.m. werkzaamheden PHS’ dat staat – voor de duidelijkheid – voor Programma Hoogfrequent Spoorvervoer dat vanuit Prorail op de rol staat.
Geplande asfalteringswerkzaamheden (Kampdijklaan) en niet-geplande rioleringswerkzaamheden door dreigende sinkholes ofwel zink- of verdwijngaten (Hertoglaan) maken het Vughtse verkeersfeest compleet en zorgen voor uiterst complexe situaties. Een substantieel deel van de infrastructurele Vughtse malaise was te voorzien. Van A naar BBeter is Allereerst nadenken en vervolgens Bepalen en Beslissen.
Wat me voor nu allereerst ernstig zorgen baart, is de veiligheid van vooral fietsers die over de Repelweg vanaf het spoor de eindstreep allereerst bij de T-splitsing met de Laagstraat proberen te bereiken en vice versa. Gegeven het thans ook veelvuldige verschijnende vrachtverkeer aldaar moet je met ware doodsverachting die route over de fietspaden afleggen. De Repelweg is hier simpelweg niet op ingericht. Veel te smal en een beetje verkeershufter heeft nu eenmaal volledig lak aan tweewielers. Dat betekent vrolijk inhalen daar waar het geheel niet kan. Met fietsers compleet met kroost bepakt in het nauw gedreven.
Als de zoveelste trein de spoorbomen doet dalen waarbij automobilisten het fietspad compleet in beslagnemen, rest er voor fietsers niets meer. Of nee, dat is niet helemaal waar. Ik vind mijn veilige haven via de stoep die oorspronkelijk ooit voor voetgangers was bestemd. Los van het feit dat ik de voorbije weken dagelijks in totaal zo’n vijftien minuten meer tijd kwijt ben – op de fiets welteverstaan – om slechts van de voormalige rotonde aan de Wolfskamerweg bij de Action te kunnen komen en retour is de voorgeschreven fietsroute werkelijk levensgevaarlijk.
Ik wens de verantwoordelijk wethouder veel wijsheid toe. Het kan immers verkeren. Als dit slechts de voorbode is van verkeersinfarcten en veiligheidsvoorzieningen die Vught de komende jaren te wachten staan, houd ik mijn hart vast. De gemiddelde automobilist immers … spoort niet.
