Sander Wieringa
Uit het dagboek van Wouter Keijzers, algemeen directeur en gemeentesecretaris van Vught: “Zucht!”
“Tja, dagboek, wat moet ik hier nou mee? Serie stukken in de krant, stress bij B&W, een knallend raadsdebat. Over ‘schofferen, intimidatie, één grote bende, puinhoop, vriendjespolitiek, regenten en onveilige werksituaties’. Allemaal mijn schuld. Of eigenlijk van Roderick, want ik ben alleen maar zijn ‘marionet’. Oei!
Anderhalf jaar geleden begon ik in Vught als hoogste ambtenaar. Leek me een mooie baan in een mooie gemeente. Bij de sollicitatie vroeg ik de burgemeester: hoeveel ambtenaren werken hier? Weet je wat hij zei? ‘Ik denk ongeveer de helft’. Oké!
Het zijn er zo’n 300. Het ligt iets genuanceerder. Een deel doet goed zijn best, wil ook ’s avonds wel opdraven, leest de stukken, heeft kennis van zaken en wil luisteren naar anderen. Die collega’s hebben het druk, soms te druk. Want ja, als er iets gedaan moet worden dan vraag je het aan iemand die veel doet. Want wie weinig doet heeft meestal geen tijd.
Dan is er een deel waarvan je denkt: nou ja, kan ermee door. Maar er is ook een deel dat vaak op marktplaats zit, stukken niet leest, niet wil weten wat er allemaal speelt, alles neerlegt bij externe bureaus, bewoners lastig vindt, zegt dat gemeenteraadsleden toch niet lezen, van geen wetten of regels weet. Als iemand ze iets vraagt hebben ze geen idee en doen ze dus maar niks. Of ze jokken dat iets niet kan. Wat moet ik daarmee?
Vorig jaar een plan geschreven, “Vught bouwt verder” (Geintje, want Vught bouwde toen verder niets). Over betere werkcultuur, dienstverlening, samenwerken en begeleiding. Kortom, dat iedereen die de kont tegen de krib gooit daar een schop onder krijgt. Twee maanden geleden feestelijk gepresenteerd aan de collega’s. Velen kwamen niet opdagen, want ja, na vier uur hè. En daarna mauwen.
Snap ik wel. Als je niet mee wil of kan komen is kritiek heel beroerd. Of als je chef of je wethouder geen genoegen neemt met je werk. Je het over laat doen of zelf verbetert. Stel je voor! Bedreigend! Onveilige werksituatie!
Dus kwam er op Petities.nl een oproep ‘Stop de Visie Vught bouwt verder’. Om te ‘te stoppen met de verdere afbraak van het ambtelijk apparaat en in te zetten voor een herstel van vertrouwen onder de collega’s’. Ondertekend door zestien naamloze mensen; jaja dat hakt erin! En natuurlijk die anonieme verhalen in de krant.
Tja, dagboek, hoe nu verder? Kijk, ik ben geen makkelijke. Prutsers hebben aan mij een kwaaie. Jammer dat de betere ambtenaren overal elders aan de slag kunnen voor meer geld, met kundiger collega’s, sterkere bestuurders en mooiere klussen. Dus voor het werk in Vught, net zo ingewikkeld als in een grote stad, blijft het behelpen. Ik denk wel eens: toch maar samengaan met Den Bosch?”
(Voordat iemand een petitie start tegen deze onveilige column: het is fictie, mensen! Overeenkomsten met de werkelijkheid berusten op toeval.)
