Wat is nodig in een klas met pestkoppen en betweters? Een duidelijke juf. Enter burgemeester en raadsvoorzitter Chantal Nijkerken.
De gemeenteraadsvergadering van 5 juni was er een om in te lijsten. Het ging over grote zaken, alle woordvoerders waren zeer goed voorbereid en er was politiek spektakel want de coalitie klapte. Maar toch werd het een uitstekende beraadslaging.
Zet 23 dorpspolitici bij elkaar en je krijgt geduvel. Iedereen heeft een stellige mening en wil die doordrukken. Gemeenteraden hebben daarom een strakke vergaderorde, maar die staat of valt bij de voorzitter, de burgemeester. Chantal Nijkerken heeft intussen twee raadsvergaderingen geleid dus we kunnen een eerste conclusie trekken. Die luidt wat mij betreft: klasse! In elk geval voor dit aspect van haar taak.
Het in goede banen leiden van de gemeenteraad is cruciaal voor een goed gemeentebestuur. De raad is het hoogste orgaan in de gemeente. Raadsleden zijn betweters, want wie timide is of een twijfelkont gaat niet in de politiek. Als zo’n raad er een zootje van maakt wordt de gemeente slecht bestuurd.
De volgorde van een beraadslaging is: 1. inventariseren van meningen; 2. discussiëren; 3. besluiten. Maar veel raadsleden willen meteen al discussiëren. Chantal is dan streng: in de eerste ronde geen gehakketak, hooguit verhelderende vragen en antwoorden. Ze doet dat vriendelijk, maar ook als een niet te negeren schooljuf. Ook is ze strak op raadsleden die hun gelijk willen halen door hetzelfde telkens opnieuw te zeggen. Dan zegt ze: “We treden nu in herhalingen, zijn er nog nieuwe argumenten?” Prima, maar daarvoor moet je als voorzitter wel alles goed volgen. Een vergadering is daarom voor een voorzitter vaak vermoeiender dan voor een deelnemer, die best even níet kan luisteren.
Wat ook belangrijk is voor een bestuurder: eerlijk zijn. Er gebeurde op 5 juni ineens iets wat zij niet eerder had meegemaakt. Een partij stapt uit de coalitie maar wie is dan nog de wethouder die door de raad wordt gecontroleerd? Chantal deed niet net of ze alles weet, maar zei gewoon: wat moeten we hiermee? En dan kom je er samen uit.
Juf Chantal zal nog hard nodig zijn. We zitten nu met acht van de 23 raadsleden die over een grote beleidszaak hun zin niet kregen. Die zijn verongelijkt en verwijtend, zo bleek na afloop. Misschien worden ze rancuneus. Enkele jaren geleden was in de raad een vergelijkbare situatie, wat leidde tot giftige debatten. Dat wordt door de mensen niet gewaardeerd en leidt tot polarisatie, wat je in andere gemeenten soms ziet. Voor de burgemeester een hele uitdaging om dat te voorkomen.
