Het Groenfonds

Sander Wieringa

De gemeente Vught heeft een Groenfonds, een potje voor ‘groenprojecten’. Er komt steeds meer geld in, maar de gemeente weet niet wat ze ermee moet doen.

Het aanhouden van een Groenfonds is wettelijk verplicht. Als er voor bouwprojecten bomen worden gekapt, die ter plekke niet herplant worden, dan kan dat worden afgekocht met een storting in het Groenfonds. Er zit nu 225-duizend euro in de pot. Maar als de ombouw van het spoor en de nieuwe EBI-weg doorgaan komt er waarschijnlijk veel meer bij. Want voor die projecten worden ruim duizend kostbare bomen gekapt die niet ter plekke terug gaan komen.

Geld uit het Groenfonds moet besteed worden aan natuurprojecten. Bossen, parken, ecoducten en zo. Desnoods aan natuureducatie en onderzoek. Níet aan het normale onderhoud en de inrichting van plantsoenen en laanbomen. Geen nieuwe kettingzaag voor de plantsoenendienst dus.

Wat komt er terecht van die nieuwe groenprojecten? Tja, in 2021 werd 4000 euro uitgegeven aan het project Bomen voor bomen, wat een Bomenkansenkaart opleverde. Ook werd 5000 euro gegeven aan de provincie, die dat geld weer in een provinciale groenpot stopte. Peanuts ten opzichte van de tonnen die in de pot zitten. En geen nieuw groen in Vught dus.

Blijkbaar heeft de gemeente geen idee wat ze met dit geld moet doen. Nieuw groen in het dorp creëren past slecht in het systeem. Een beetje geld wordt geschonken aan particuliere natuurprojecten, als daarom gevraagd wordt. En er gaat wat naar de provincie. Wat heeft Vught daaraan? Hier verdwijnen bomen, het Groenfonds groeit, maar er komt niet één sprietje mee terug. Dat gaat dus niet goed.

Het Groenfonds lijkt wel op het systeem van aflaten, zoals destijds in de Roomse kerk. Je zonde werd vergeven door geld te betalen. Die schande was voor Luther aanleiding om het protestantisme te starten. Dat is allemaal ouwe koek. Maar in de 21^e eeuw schreeuwt het gerommel met de natuur door de overheid ook om een reformatie. Ook in Vught. Dus: bomenplantennondeju!

Iets anders, over het Vughtse stikstofdebacle met de N65. Die stikstof is geen flauwekul of juridische waanzin, zoals natuurkillers en geldwolven het noemen. In onze Loonse en Drunense Duinen zijn stuifzanden, vennen, heidevelden, oude eikenbossen (de oudste van ons land, die er al 800 jaar staan!) die over tien á twintig jaar weg zijn als er niks gebeurt. Is dat erg? Is het erg als de Sint Jan instort? Ach, toplocatie toch voor wat nieuws? Maar de Sint jan wíllen we natuurlijk niet verliezen! Het is daarom een Rijksmonument. Zo zijn er ook natuurmonumenten. Europees beschermd. En dat N65-plan is daarvoor een bedreiging, zo oordeelde de Raad van State.

Zoals Johan Remkes zei: “Niet alles kan overal”. Meer verkeer kan hier niet. De stikstofcrisis is ook in Vught geland. Harde landing.