Er worden 1136 oude eikenbomen gekapt voor de N65. Zo’n kaalslag vergt enig goedpraten. Het verhaal dat we daarover deze week in diverse media te horen kregen is dat de plannenmakers veel waarde hechten aan het groen rond de N65, dat voor elke gekapte boom er bij de weg een nieuwe terugkomt en dat het op termijn mooier wordt dan het was. “Echt!” De bestuurders die dit verhaal ophangen denken blijkbaar dat de Vughtenaren onnozele dombo’s zijn die je alles kun wijsmaken.
Gedeputeerde Suzanne Otters en wethouder Mark du Maine zijn beide van de VVD. Je kunt erover twisten of VVD-leidsman Mark Rutte een goede of slechte minister-president is. Hij is in elk geval een ongelooflijk handige bliksem met woorden. Dat loste vaak problemen op. In het kielzog van Rutte wordt door bestuurders overal alles wat krom is recht gepraat. Maar nu werkt het niet meer. Want we pikken zulke praatjes niet langer. Die hadden tot gevolg dat de geloofwaardigheid van onze hele overheid is aangetast.
De provinciale campagne over de N65-bomenkap is getiteld: “Wat doen we aan groen”. Bedacht in de beste tradities van meester-spindokter Rutte. Provinciebestuurder Otters wil niet spreken van een “kaalslag”. Nee, zegt zij, het is even slikken, maar alles wordt straks beter. Dat ‘straks’ het eind van deze eeuw is zegt ze er niet bij. En als wethouder Du Maine zegt: “De N65 ligt er voor de komende honderd jaar weer prachtig bij”, dan is daarvan maar één woordje verkeerd: “vóór de komende honderd jaar” is: “óver honderd jaar”.
We willen politici die ons het eerlijke verhaal vertellen. Dat gaat in dit geval zo. “Wij van de VVD hebben het voor het zeggen in dit land. Zeker qua verkeer. Fijn, want onze kiezers zijn automobilisten. Automobilisten willen geen aanrijdingen en haten stoplichten. Die op de N65 moeten dus weg en daarom komen er tunnelbakken. Dat er dan bomen sneuvelen is vervelend, want gedoe met kapvergunningen. Maar bomen stemmen niet, automobilisten wel. Bomen langs de weg zijn dingen waar je niet tegenaan wil rijden. Bomen voor het huis geven rotzooi en er zitten vogels in die de auto onderschijten. Natuur? Als je natuur wil zien vlieg dan naar Thailand; daarvoor houden we Schiphol overeind. Maar we willen straks geen mafkezen die zich aan die bomen vastketenen. En we willen vanavond aan tafel ook geen knallende ruzie met de kinderen; die schatten zijn nog zó naïef… Dus onze communicatiemeisjes moeten maar een mooi verhaaltje verzinnen over ‘jammer’ en ‘groen’ en ‘toekomst’ en zo, voor in de krant. Om van het gezeik af te zijn. En die bomen gaan gewoon om.”
Als Suzanne Otters en Mark du Maine dit hadden verteld dan had ik gezegd: goed zo, now you’r talking. Let’s fight!
