Marie
‘Ik denk, dus ik besta’, schreef Descartes lang geleden. Dat geldt wel zo’n beetje voor iedereen. Ook voor mij, al is het bij mij vaak enerzijds-anderzijds.
Doet er niet toe wát je denkt, als je denkt besta je. Neem nou zo’n Poetin. Hij bestaat, dus hij zal wel denken. Bommen en granaten als gevolg. Ik hoor deskundigen op de radio de laatste tijd vaak zeggen dat we niet in Poetin’s hoofd kunnen kijken. Dat is jammer voor het verloop van die wrede oorlog in de Oekraïne. Geen idee wat hij nog meer gaat doen. Het moet erg donker zijn in het hoofd van de Russische president.
Neem nou zo’n Vughts College. Iets heel anders, geef ik grif toe. Enerzijds denk ik dat honderden bomen kappen ter wille van verkeers- en OV-plannen peanuts is vergeleken bij de ellende in de Oekraïne. Anderzijds denk ik dat die kap niet waar kán zijn. Niet waar mág zijn!
Wat een kaalslag, wat een donker plan! Daar geeft de gemeente zichzelf een vergunning voor. Het is om te huilen! Ik word er een beetje cynisch van ook. Enerzijds worden we aangespoord de tegels in onze tuinen te wippen voor meer groen. AH deelt bloementuintjes uit als je genoeg besteedt. Er worden vogels geteld en bijenhotels opgehangen. Mijn kleindochter heeft mij laten weten dat ze ‘natuur gaat studeren’. En anderzijds wil de gemeente honderden bomen kappen omwille van de vooruitgang. Het geluid van een vallende boom snijdt mij door de ziel. Enerzijds denk ik: doe het in vredesnaam niet.
Anderzijds denk ik dat ook.
