
De bomen staan in knop, de zon schijnt alweer tot half 9 ’s avonds, het geluid van de grasmaaier klinkt uit menige tuin. Virus of geen virus, de lente trekt zich nergens wat van aan.
Maar voor de rest? Maart en april zijn anders dan pakweg de laatste honderd jaar. Het beeld op straat begint langzaamaan te wennen: de stilte regeert, ook in Vught. Je ziet alleen mensen die de hond uitlaten, boodschappen doen of een rondje hardlopen. De scholen zijn al weken dicht, cafés en restaurants gesloten, sportvelden blijven leeg, gevoetbald wordt er dit seizoen niet meer. Het wordt een vertrouwd beeld.
Ook de komende maanden zullen er anders uitzien. Geen prachtige sportzomer, om maar iets triviaals te noemen, waar ik en velen met mij naar uitkeken. Geen Wimbledon, EK voetbal, Tour de France en Olympische Spelen. Het is allemaal totaal onbelangrijk in het licht van de menselijke drama’s die de coronacrisis veroorzaken.
Het nieuws wordt volledig beheerst door corona. Andere berichten doen dan ‘wereldvreemd’ aan. Als je in het Klaverblad ingezonden brieven leest van inwoners die zich opwinden over stoplichten op de Helvoirtseweg in het kader van de reconstructie van de N65, dan denk je even: waar maak je je in godsnaam druk om? Veel zaken liggen stil, maar andere gaan gewoon door…
In deze tijden zijn er zeker ook lichtpuntjes. Al wekenlang stapelen prachtige initiatieven zich op. Zo worden bewoners van zorgcentra overstelpt met kaarten, tekeningen en cadeautjes omdat bezoek ontvangen niet kan. Er is gebak ‘voor al die verzorgers die hun stinkende best doen’. Er worden online voorleessessies georganiseerd. In Vught ontstaat het initiatief ‘Vught voor Elkaar’ dat hulp aan iedereen biedt voor die dat nodig heeft. Het spreekwoord ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ gaat meer op dan ooit, zo lijkt het. We blijken met z’n allen wel degelijk veel samen te kunnen doen, sociaal te zijn en te zorgen voor mensen die door de situatie in de knel komen.
Nu het nemen van belangrijke maatregelen bij crisissituaties bij de voorzitter van de Veiligheidsregio ligt -de 25 burgemeesters van meestal de grotere steden- blijft er voor de burgemeester vooral de rol over van burgervader. Roderick van de Mortel beseft dat ook. In een open brief aan de Vughtse inwoners wijst hij op het belang alle maatregelen zo goed mogelijk na te leven, de rust bewaren en ‘het gezonde verstand’ te blijven gebruiken. ‘Het gaat tenslotte om onze gezondheid en die van onze medemensen. Daar doen we het voor. Let op uzelf, let op de ander en help elkaar waar dat nodig is. Dan gaan we samen en eensgezind deze uitdaging aan.’
Corona zal onze kijk op het werk van al die mensen in de cruciale beroepen, de zorg voorop, veranderen. Het maatschappelijk belang van de arbeid van deze noeste werkers in de zorg, die al jaren met een fooi worden afgescheept, is in deze tijden onmiskenbaar. Daar kan niemand meer omheen, ook de politiek niet. Voor het binnenhalen van de broodnodige miljoenen voor deze groep zal na de crisis geen spandoek nodig zijn. Geef hen eindelijk wat ze verdienen!