Vergeven is een opdracht die wij hebben gekregen van Jezus. Het vraagt op de eerste plaatst bij ons zelf te rade te gaan om te beseffen hoe oprecht wij zijn in ons doen en laten. Vaak hebben wij de neiging ons af te sluiten voor de ander en vooral uit te gaan van ons eigen ego en ons eigen gelijk. Jezus heeft daar een treffende gelijkenis voor: Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt?
Eerlijk in je eigen hart durven kijken, is niet altijd gemakkelijk.
Hoe was het mogelijk dat de mensen van Zuid-Afrika de gruweldaden en het onrecht die hen ten tijde van de apartheid werden aangedaan konden vergeven? Desmond Tutu zei daarover:
“Wij hebben allemaal het aangeboren vermogen om het hoopvolle te ontdekken in de meest hopeloze situaties en om relaties te helen die geheeld moeten worden. Er is niets dat niet vergeven kan worden en er is niemand die het niet verdient vergeven te worden.”
Dit is ook wat Jezus heeft bedoeld. Dat wij het goede in onszelf aanboren en bepalend laten zijn in de omgang met onze medemens. Dat moet niet op een huichelachtige manier gebeuren. Natuurlijk is het goed dat we zelfbewust zijn, maar dan wel op een positieve manier. Zonder dat ons gedrag afbreuk doet aan de waardigheid van de ander, die daardoor ook zichzelf kan blijven en niet gekleineerd wordt. Verwijder de balk uit je eigen oog en je zult zien dat de splinter in andermans oog versplintert. Als dit waargemaakt zou kunnen worden, wat zou de maatschappij er dan op vooruitgaan!
Iedereen is welkom
Op zaterdag 26 februari bent van u harte welkom in de Oude Nicolaaskerk (Oude Kerk) aan de Van Grevenbroeckstraat in Helvoirt. Aanvangstijd 19.00 uur. U hoeft zich niet vooraf aan te melden.
