Op Goede Vrijdag, een dag in de Goede Week voor Pasen, herdenken christenen wereldwijd de cruciale gebeurtenis van de kruisdood van Jezus. Na het Laatste Avondmaal op Witte Donderdag werd Jezus gevangen genomen door de religieuze leiders van Jeruzalem. Zij waren verontwaardigd omdat Jezus zichzelf de zoon van God noemde en omdat hij namens God de zonden van mensen vergaf. Zo werd hij veroordeeld tot de doodstraf.
Ondanks de pogingen van Pontius Pilatus om Jezus vrij te laten, koos het volk voor de vrijlating van Barabbas, een moordenaar en onruststoker. Jezus werd gedwongen om het zware kruis naar Golgotha te dragen, waar hij onderweg werd bespot en vernederd. Op de berg werd hij door Romeinse soldaten gekruisigd. Zelfs in zijn lijden sprak Jezus woorden van vergeving: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.” En vlak voor zijn dood riep hij uit: “Het is volbracht, Vader, in uw handen beveel ik mijn geest.” Zo stierf Jezus voor de zonden van de mensheid.
De paradox van ‘Goede Vrijdag’ ligt in het feit dat de kruisdood van Jezus, hoe tragisch ook, gezien wordt als het ultieme offer dat verlossing bracht van zonde en schuld. Voor gelovigen is Goede Vrijdag daarom een dag van diepe betekenis en hoop, waarop de weg naar verlossing en eeuwig leven werd geopend.
